De rust keert terug in "De Kaai", het ruikt er naar gepoetst en geschrobt, de stoelen en tafels staan weer netjes op een rij.
We hebben de leerlingen uitgezwaaid, de laatste spullen opgeruimd
We kijken nog even rond, trekken dan de deur achter ons dicht.
Een gevoel van geluk en tevredenheid.
Dat dit voor iedereen een toffe en boeiende week is geworden. Dat we de leerlingen helemaal zien openbloeien, dat ze genieten, elkaar voortdurend helpen, geboeid zijn en willen bijleren, dat ze ontroerd zijn en bewogen worden door het verhaal...
Ook voor ons, de begeleiders, was dit een fantastische week. Omdat iedereen zo zijn best heeft gedaan om er iets onvergetelijks van te maken!
Bedankt aan alle lieve schatten van leerlingen, aan de begeleiders, aan de vele vrijwilligers en aan alle mensen van het thuisfront die ons van nabij gevolgd hebben.
8 opmerkingen:
Bedankt om na de zware werkweek de weblog nog te vervolledigen!
Het heeft ons project duidelijk een meerwaarde gegeven, wat te merken was aan het enthousiasme van de leerlingen toen je de reacties voorlas tijdens de week! Dank je wel voor de zeer mooie blijvende herinnering,Dominique.
Bedankt voor de reacties voor te lezen en de foto`s tetonen ze zijn echt mooi, Sonja heeft veel vidio`s ga je die er ook op zetten?
men papa ga morgen een fototje erop zetten van hem. ik zou het altijd blijven herinneren.
groetjes Enikö
Mama An en Pernille hebben de weblog van de week nog es helemaal gelezen. Wat een onvergetelijke week! De weblog is SUPER! Leuke foto's, grappige teksten ... Voor herhaling vatbaar!
En nu allemaal wat uitrusten, want de volgende grote activiteit komt eraan!
Inderdaad, een superdankjewel Natacha voor de energie die je in de weblog hebt gestopt.We kunnen nog blijven nagenieten van deze mooie projektweek.Als ik naar Willem Vermander zijn lied:Duizend soldaten luister is dit voor mij een prachtige verwoording van wat er deze week door mij heen is gegaan.
Brigitte
http://willem-vermandere.be/m-soldaten.htm
“Duizend soldaten”
Willem Vemandere
Als ge van zijn leven in de Westhoek passeert
Deur regen en noorderwinden
Keert omme den tijd als g’alhier passeert
Den oorlog ga j’hier were vinden
Ja ’t is den oorlog da j’ hier were vindt
En ’t graf van duizend soldaten
Altijd iemands vader altijd iemands kind
Nu doodstil en godverlaten
Laat de bomen nu maar zwijgen en dat ’t gras niets vertelt
En de wind moet ook maar nie zingen
Dat julder ’n dood tot niets hè geteld
Dat waren al te schrik’lijke dingen
Zeg ’t gaat al goed der is welvaart in ’t land
En de vrede ligt vast in de wetten
We maken wel wapens maar met veel meer verstand
Maar just om den oorlog te beletten
En grote raketten atoom in den top
We meugen toch experimenteren
We mikken wel ne keer naar mekaar zijne kop
Maar just om ons t’amuseren
Als ge van zijn leven in de Westhoek passeert
Deur regen en noorderwinden
Keert omme den tijd als g’alhier passeert
Den oorlog ga j’hier were vinden
Ja, ’t is den oorlog da j’hier were vindt
En ’t graf van duizend soldaten
Altijd iemands vader altijd iemands kind
Duizend en duizend soldaten
Duizend en duizend soldaten
Duizend en duizend soldaten
Ook van mij een dankjewel voor de mooie blog met alle mooie ;) foto's!
En een grote merci aan "groot & klein" om er zo'n toffe week van te maken, ik heb met volle teugen genoten.
groetjes
Ann
Ik val in herhaling, maar 't is waar: de site is echt een pareltje!!
Bedankt dat ik kon meegenieten van dit alles: de sfeer, de bezoeken, organisatie, en vooral de leerlingen en begeleiders: het was subliem!! Een dikke proficiat aan iedereen die hier deel van uitmaakt!!
Joke
Proficiat met dit mooie en bijzonder geslaagde project en dank voor de weblog zodat we het allemaal van thuis konden volgen.
Vriendelijke groeten
Karim (man van Ann) & Noah (zoontje van Ann)
Hoi,
wat een week... ik loop er nog een beetje als een zombie bij... Zien hoe jongeren vol interesse luisteren en vragen stellen, zien hoe jongeren elkaar helpen en zo een hechte groep vormen om dit samen te beleven... onvergetelijk! En ik mocht daar getuige van zijn... wat een geschenk! Ook elke avond... collega's rond Natacha, om samen te genieten van de beelden van de dag, de mailtjes en de reacties op de blog... Natacha die haar vermoeidheid telkens opzij schuift om dan toch nog maar eens de weblog aan te vullen... be-wonder-enswaardig!
Dankjewel Natacha, collega's die daar dagen (maanden) werk ingestoken hebben, dankjewel jongeren... Zo'n initiatieven zouden beter eens in het nieuws komen om aan te tonen dat er in onderwijs toffe dingen kunnen gebeuren, waar volwassenen en jongeren wél kunnen samenwerken!
Een HARTelijke groet
Sonja
Een reactie posten