Bezoek van Geert Spillebeen

Op vrijdag 14 november kwam Geert Spillebeen bij ons op school.
Geert Spillebeen is de auteur van het boek "Age 14". Wij hebben allemaal dit boek gelezen. Het boek gaat over een Britse jongen die dolgraag wil gaan meevechten in de eerste wereldoorlog. Het verhaal vertelt hoe hij als kleine jongen van 12 jaar liegt over zijn leeftijd en op die manier gerekruteerd wordt bij het leger. Hij gaat mee naar het front nabij Ieper en sneuvelt daar bij één van de eerste gevechten die hij meemaakt. John Condon is op dat moment slechts 14 jaar.



Geert Spillebeen is journalist. Voor zijn job is hij al vaker in gebieden geweest waar op dat moment een oorlog aan de gang was. Hier heeft hij ook kindsoldaten gezien en heeft hij met zo'n kindsoldaten gepraat. Hij was zo aangegrepen door hun verhaal en hun situatie, en hij vindt het zo erg dat in al die jaren eigenlijk nog niet zo veel veranderd is, dat hij besloot een boek te schrijven over de eerste wereldoorlog.

Geert Spillebeen vertelde ons heel veel over de eerste wereldoorlog. Hij had ook een aantal voorwerpen mee uit die tijd. Het was een heel interessante namiddag!

Na afloop signeerde hij onze boeken. Een leuk aandenken voor later!

Ensemble Grupetto (1)

Vandaag, donderdag 13 oktober 2008, gingen we naar een muziekvoorstelling van "ensemble grupetto". Deze vijf muzikanten brengen muziek uit de eerste wereldoorlog. Zowel Duitse als Engelse en Franse opmarsmuziek, liedjes van verliefde soldaten, droevige liedjes, soms ook wel een beetje grappige muziek. Het werd voor iedereen een unieke ervaring!



De muzikanten zongen ook... en ook wij mochten even meezingen met het liedje "It's a long, long way to Tipperary".



Er werden heel wat verschillende instrumenten bespeeld, heel mooi!

Ensemble Grupetto (2)

Dit waren onze reacties op de voorstelling!
Deze woorden pasten perfect bij ons gevoel achteraf:
formidabel, goed, cool!, kippenvelmoment, leuk, bravissimo, leerzaam, samenzang (zeer speciaal), tof, mooi, soms wat moeilijke teksten, aangrijpend,
heel mooi, adembenemend, gezellig, mooie instrumenten, rustgevend, foto's, zaag, soms grappig, link met de oorlog?, goede zangers, om bij te huilen, supermooi!



Groepsfoto met de muzikanten...



Dat we het mooi vonden en dat we enthousiast en aandachtig luisterden kun je zien op de volgende foto's!

Bezoek aan de legerbasis in Sijsele (1)

Op donderdag 23 oktober gingen we naar de legerbasis in Sijsele. Dit deden we voornamelijk om wat inzicht te krijgen in wat de soldaten van het Belgische leger tegenwoordig moeten doen. Waarom gaan ze op buitenlandse missie? Wat moeten ze daar gaan doen? Wat moeten ze allemaal kunnen? Enzoverder...


We maakten de officiële vlaggengroet mee.



We kregen ook uitleg over de wapens die de soldaten gebruiken. Gelukkig waren deze wapens niet echt geladen! Het was wel interessant.

Bezoek aan de legerbasis in Sijsele (2)

Op de legerbasis in Sijsele werd voor ons een maaltijd in "een veldkeuken" gemaakt. Dat betekent dat er werd gekookt zoals voor de soldaten die op buitenlandse missie zijn. Op het menu stond WAP: Worst en Appelmoes en Puree.

Het was uiteraard wel spannend! Want we hadden verwacht dat het eigenlijk niet zo lekker ging zijn. Maar... het was heerlijk!

Het eten werd opgeschept in echte gamellen. Een beetje vreemd om uit te eten, maar eigenlijk wel leuk om eens mee te maken.

Bezoek aan de legerbasis in Sijsele (3)

Na de overheerlijke maaltijd (sommige leerlingen durfden bijna te beweren dat het lekkerder was dan bij ons op school) bedankten we uiteraard de kok. Zij was net terug uit Libanon, waar ze voor zo'n driehonderd soldaten moest koken in een veldkeuken. Amai, dat zal niet gemakkelijk geweest zijn. Ze vertelde ons ook dat het eten daar eerst heel streng gecontroleerd wordt door een veearts. Zodat de soldaten geen slecht voedsel binnenkrijgen.



Nadat ons buikje helemaal gevuld was, moesten we uiteraard zelf afwassen. Niet iedereen was even enthousiast, maar het hoort er uiteraard bij. Stel je voor dat je als soldaat morgen terug uit je vieze gamel moet eten... dan krijg je er de restjes van vandaag gewoon terug bij. Afwassen is dus noodzakelijk!

Sommigen van ons wilden stiekem een middagdutje doen, maar dat was buiten mevr. An gerekend. Opstaan!




Het was heel spectaculair dat we ook mochten meerijden met een echte legerjeep! En maar gillen... Wie was toch een klein beetje bang? Mevr. An, mevr. Dominique of mevr. Natacha???